ثبت نام دانشگاه علمی کاربردی 97
ثبت نام دانشگاه علمی کاربردی 97 هر ساله دوبار برای ورودی مهر و بهمن انجام میگیرد برای ثبت نام دانشگاه علمی کاربردی 97 با مشاوران صدای مشاور تحصیلی به شماره 9099071611 از تلفن ثابت از 8 صبح تا 12 شب تماس حاصل نمایید. جهت ثبت نام تلفنی و آسان در دانشگاه علمی کاربردی از سراسر کشور با شماره 9099071611 با تلفن ثابت و بدون گرفتن کد تماس حاصل نمایید.
گزینش دانشجو در هر یک از کدرشته محل‌های تحصیلی براساس معدل کل مندرج در گواهینامه کاردانی- نوع مدرک کاردانی- سهمیه‌های آزاد- شاغل- رزمندگان و ایثارگران- بومی بودن و با توجه به صلاحیت‌های عمومی داوطلبان براساس ضوابط دانشگاه جامع علمی ـ کاربردی و مصوبات مربوط صورت میگیرد.
داوطلبان سهمیه آزاد که مدرک کاردانی آنان مطابق جداول مربوطه دفترچه راهنمای ثبت‌نام مرتبط با رشته‌های تحصیلی انتخابی باشد در اولویت پذیرش برای آن رشته قرار می‌گیرند. البته لازم به توضیح است که تغییر رشته در مقطع کاردانی به کارشناسی علمی و کاربردی مجاز هست منتهی الویت پذیرش برای رشته های مرتبط خواهد بود
در ضمن ظرفیت باقیمانده در هر کدرشته محل- با اولویت یکسان به داوطلبان سهمیه آزاد با مدارک کاردانی غیرمرتبط اختصاص می‌یابد.
آیا می دانید به راحتی میتوان در دانشگاه علمی کاربردی در مقاطع کاردانی - کارشناسی و کارشناسی ارشد قبول شد ؟؟؟ فقط اگر بدانیم:
معدل مورد نیاز قبولی در هر رشته چند است؟
ظرفیت رشته ها در دانشگاه های مختلف چقدر است؟
کدام واحد دانشگاهی بالاترین واحد قبولی را دارد؟
جهت اطلاع از زمان ثبت نام بدون آزمون دانشگاه علمی کاربردی با شماره 9099071611 تماس حاصل نمایید.
برای مشاوره با مشاوران سامانه صدای مشاور از استان تهران با شماره 9092301612 تماس بگیرید
تماس از خط همراه اول :99225595
تماس از تلفن ثابت سراسر ایران بدون گرفتن کد : 9099071611
پاسخگویی همه روزه از ساعت 8 صبح تا 12 شب حتی ایام تعطیل
در صورت عدم برقراری تماس به علت شلوغی خطوط چند بار تلاش نمایید
به امید روزهایی بهتر و آینده ای بدون پشیمانی از انتخاب های گذشته
منبع : ثبت نام دانشگاه علمی کاربردی 97
سامانه ثبت نام آزمون نظام مهندسی 97
ثبت نام دانشگاه افسری نیروی انتظامی
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
جهت مشاوره تخصصی تفاوت رشته های ترمی با پودمانی کافیست
با تلفن ثابت با شماره 9099071611
و یا باموبایل همراه اول با شماره 99225595 تماس بگیرید.
تماس از 8 صبح تا 12 شب ( حتی ایام تعطیل )
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
دانشگاه علمی کاربردی دو سیسنم آموزشی داره :
1 - ترمی با کنکور
2 - پودمانی یا بدون کنکور ( شرط معدل) که تازگی فقط دیپلم می خوان (دیگه معدلی نیست.)
دروره پودمانی معمولا برای افراد شاغل مفید هست چون هم واحد های کمتر ارائه مشه و هم پول واحداش کم تر از ترمی هست .
در ضمن تخفیف پودمانی 15 % هست ولی ترمی 10 % .
این دوره ها طبق قوانین دانشگاهی هست یعنی هم می تونی واحد تطبیق بدی هم تغییر رشته هم انتقالی خیلی هم ساده هست .
تازه اگه یه درس هم افتادی یا 0 صفر شدی توی معدلت تاثیر نمی ذاره .
در اخر کار هم باید امتحانی به نام جامع بدی که خیلی اسونه و وقتی قبول شدی بهت مدرک میدن که می تونی باهاش در کنکور کارشناسی شرکت کنی و در مقطع های بالا تر ادامه تحصیل بدی حتی خارج از کشور هم می تونی بری و ادامه تحصیل بدی چون معتبر هست ...
آموزش پودمانی چیست ؟
در تعریف رسمی و مصوب، نظام پودمانی شکلی از آموزشهای منفصل است که در آن مهارتهای شغلی در قالب پودمانهای مستقل به فراگیران آموزش داده می شود. هر یک ازپودمانها٬ مهارت خاص و مستقلی را ایجاد می نماید و در عین حال در کنار سایر پودمانها منجر به ایجاد مهارت جدید می شود و در نهایت می تواند منجر به مدرک رسمییک دوره تحصیلی شود(مصوبه جلسه ۳۸۱ مورخ ۱۱/۷/۱۳۸۳ شورای عالی برنامه ریزی). در ایننظام هر پودمان از چند واحد درسی تشکیل شده و جمع پودمانهای هر دوره بین ۸ تا ۱۲پودمان و طول دوره نامحدود است.
در تعریف جهانی پودمان (به معنی ماجولارModular) عبارت است از یک بسته آموزشی وپژوهشی مستقل و خودمحتوا از یک نظام آموزشی٬ که ساختار آن برپایه موضوعات خوش تعریفاستوار است. وسعت، حدود و دامنه هر پودمان به مواد و موضوعات آن ارتباط دارد.
و اینک ادامه مطلب به نقل از شماره ۱۷۷ هفته نامه جامع:
مولفه های تشکیل دهنده یک پودمان عبارتند از:
۱) بیان مقصود و هدف
۲) بیان مهارت مورد نیاز
۳) تدوین موضوعات
۴) پیش آزمون های تشخیصی
۵) ابزار و تجهیزات
۶) برنامه آموزشی
۷) وابستگی به عمل و تجربه
۸) اعتبار سنجی
۹) سنجش و ارزیابی
۲- نظام آموزشی کاردانی علمی - کاربردی
کاردان عبارت از توصیف سطح شغلی مشخصی است که بین مشاغل سطوح دیپلم و کارشناسی(و یا مهندسی) قرار دارد و سطح درک٬ قدرت استدلال٬ اطلاعات٬ دانش و میزان مهارتشخصی را بیان می کند.
آموزش کاردانی به دو صورت پیوسته (۵ ساله شامل ۳ سال دوره دبیرستان و ۲ سالآموزشکده فنی - حرفه ای) و ناپیوسته (۲ ساله) برگزار می گردد.
۳- نظام آموزشی کارشناسی علمی - کاربردی
کارشناس علمی - کاربردی فردی است که دانش و مهارت فنی و حرفه ای لازم را بر اساسنیازهای شغلی٬به صورت حرفه ای و به منظور اجرای طرحهای صنعتی٬ مدیریتی٬ خدماتی٬هنری و نظامی فراگرفته باشد.
این نظام به دو صورت پیوسته (از دیپلم به کارشناسی) و ناپیوسته (کاردانی بهکارشناسی) برنامه ریزی می شود.
در گذشته مهارتهای شغلی در حین کار آموخته می شد اما با صنعتی شدن جوامع، توسعه روشها و ابزار و پیچیدگی مهارتها ، روش قدیمی استاد ـ شاگردی کار آیی خود را از دست داد و لذا بحث آموزشهای حرفه‌ای مطرح شد . با تخصصی شدن مشاغل و در هم تنیدگی دانش و فن ، به نظر می رسد که اساسا" تسلط بر شغل و انجام بهینه آن بدون آگاهی از مبانی علمی آن حرفه ممکن نیست ، لذا بحث آموزشهای علمی ـ کاربردی نیز جای خود را در ادبیات نظام‌های آموزشی باز کرد. آموزشهای علمی ـ کاربردی، آموزش‌هایی است که ضمن توجه به مبانی علمی، بیشتر معطوف ایجاد مهارتهای حرفه‌ای و کاربرد علوم در محیط واقعی کار است .
روند تاریخی توسعه اقتصادی و صنعتی کشورهای پیشرفته امروزی نشان می دهد که پویایی نظام آموزشی و پیوند عمیق بین علم و تکنولوژی یکی از عوامل مهم ترقی و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی آنها بوده است. بررسی تجارب نظام آموزشهای علمی ـ کاربردی در کشورهایی نظیر استرالیا ،سوئد ، آلمان، لهستان، هندوستان، نیوزلند، فنلاند و.... نشان می دهد که دورههای علمی ـ کاربردی در برخی کشورها با موفقیت هایی قرین بوده‌اند و فارغ التحصیلان این دوره‌ها با نسبت بالایی جذب بازار کار شده‌اند. تنوع این گونه آموزشها، تاکید بر اعطای گواهینامه به جای اعطای مدارک رسمی و شان بالای اجتماعی فارغ التحصیلان این دوره‌ها از ویژگیهای مشهود در کشورهای مذکور است.
آموزشهای علمی ـ کاربردی در ایران در پی درک اهمیت آموزش فنی ـ حرفه‌ای و بر مبنای تجارب جهانی توسط گروهی از صاحبنظران و استادان علاقمند در سال 1369 در قالب شورای عالی آموزشهای علمی ـ کاربردی رسمیت یافت . این آموزشها در حال حاضر توسط وزارت خانه‌ها و مؤسسات بزرگ ( عمدتا" دولتی) طراحی و اجرا می شود.نتیجه بررسی‌های پراکنده‌ای که در رابطه با اثرات آموزشهای علمی ـ کاربردی انجام شده است هم چالش‌های جدی را در طراحی و اجرای این آموزشها نمایان ساخته و هم امیدهایی را فرا روی برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان قرار داده است .
مقایسه دورههای علمی ـ کاربردی در ایران با سایر کشورها نشان می دهد که طرح اولیه این آموزشها شباهت زیادی به طرحهای پیشرفته علمی ـ کاربردی در سایر کشورها دارد، ولیکن آنچه در طی سالهای اجرای ایده‌های اولیه انجام شده است ، متاسفانه نشان از دور شدن از جهت گیری اولیه آموزشهای علمی ـ کاربردی دارد. به طوری که فی المثل به آموزشهای پودمانی و پاره وقت هیچ توجهی‌نشده است .ولی‌از نقطه‌نظر‌توجه بیشتر به دوره‌ها‌ی‌کاردانی‌نسبت به‌دوره‌های علمی ـ‌کاربردی در مقاطع بالاتر می توان ایران را با سایر کشورها قابل مقایسه دانست .
دوره کارشناسی ارشد علمی - کاربردی یک دوره آموزش عالی رسمی در تحصیلات تکمیلیاست که پس از مقطع کارشناسی آغاز و به کسب مدرک کارشناسی ارشد حرفه ای علمی- کاربردی منتهی خواهد شد و درصد دروس نظری این دوره نسبت به دروس عملی بیشتر از دورهکارشناسی است ولی تفاوت آن با دوره کارشناسی ارشد نظری از حیث ماهیت علمی - کاربردیدودن دوره ها کاملا بارز است.
نظام آموزشی علمی - کاربردی در بخش دکتری در دست طراحی است و تا کنون تنها یکبرنامه با عنوان برنامه آموزشی دوره دکتری حرفه ای مدیریت به دو صورت عادی وپودمانی تدوین٬ تصویب و ابلاغ شده است.
تاریخچه آموزش های علمی - کاربردی درایران
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی در ایران به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی می رسد. وقتی کهاساسنامه مدرسه صنعتی دولتی با دو شعبه حرفه ای و فنی تدوین و به تصویب مجلس میرسد. به موجب این اساسنامه دولت مکلف می شود مدرسه ای تحت عنوان مدرسه صنعتی دایرکند و در آن به تربیت کارگران ماهر برای آهنگری٬نجاری٬چرم سازی٬ دواسازی٬بلورسازی٬چینی سازی و شیمی آلی و امثال آن بپردازد. دوره این تحصیلات ۵ سال بود که پساز اتمام سیکل اول متوسطه (راهنمایی فعلی) آغاز می شد و دانشجویان پس از سه سالتحصیل به عنوان کارگر نیمه ماهر و بعد از ۵ سال به عنوان کارگر ماهر فارغ التحصیلمی شدند و برنامه آن مانند برنامه دوره کاردانی پیوسته فعلی بود که از پایان دورهراهنمایی آغاز می شود.
تحصیل در شعبه حرفه ای مجانی و در شعبه فنی مستلزم پرداخت شهریه بود که میزان آنرا شورای عالی معارف تعیین می کرد. برنامه این دوره ها توسط شورای عالی معارف دربخش نظری و عملی (به اصطلاح امروز علمی - کاربردی) تهیه و تدوین و ابلاغ می شد. دراین برنامه به فراگیری زبان خارجی فرانسه و آلمانی تاکید زیاد شده است.
تمام دروس به دوگونه نظری و عملی ارائه می شد و میزان تدریس در هفته ۳۲ ساعت درطول سال تحصیلی بود. برای درس ورزش و تربیت بدنی نیز در کنار دروس فنی و عملی اهمیتویژه ای قائل بودند.
بعد از تاسیس مدرسه صنعتی٬ مدارس دیگر نیز یکی پس از دیگری تاسیس شد و این باوجود پرداخت شهریه نشان می دهد که مورد استقبال عموم قرار گرفته بود و نحوه اجرایآن نیز موفقیت آمیز بوده است.
مدرسه طب ۱۳۰۷ ٬ مدرسه علوم قضایی اردیبهشت ۱۳۰۹ ٬ مدرسه دواسازی مهر ۱۳۰۹ ٬مدرسه عالی دندانسازی ۲۳ مهر ۱۳۰۹ ٬ مدرسه قابلگی بهمن ۱۳۰۹ ٬ مدرسه فلاحت شاملشعب پرورش حیوانات٬ پرورش طیور٬ باغبانی٬ نوغان٬ گیاه شناسی٬ آفات نباتی٬ غرساشجار٬ سبزی کاری٬ گل کاری٬ معرفه الجو در بهمن ماه ۱۳۱۲ ٬ هنرستان موسیقی تیرماه۱۳۱۳٬تجارت مرداد ۱۳۱۳ که بعد از این در بهمن ماه ۱۳۱۳ دانشگاه تهران تاسیس شد واین دانشگاه به تاسیس دانشکده های طب٬ فنی٬ علوم٬ادبیان و نظایر آن پرداخت و دورههای علمی - کاربردی و به عبارت دیگر دوره های صنعتی و حرفه ای٬ در روند تضعیف وانحطاط قرار گرفت.
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی درجهان
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به روش پودمانی به زمان پایان جنگ دومجهانی می رسد که علت آن ناهنجاریهایی بود که در جامعه و دولت ها پدید آمده بود. از یک طرف دولتها توان اقتصادی و مالی خود را از دست داده قدرت اداره کشور را نداشتندو از طرف دیگر خیل عظیمی از سربازان که اغلب مجروحان جنگی بودند به خانه های خودبازگشته برای امرار معاش خود و خانواده خود جویای کار بودند. طی دوره جنگ٬ هیچهنری جز فنون جنگی از دست این افراد ساخته نبود. از سوی دیگر٬ شهرها و بخشهای جنگزده به کوهی از خاک بدل شده بود. طرح آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به شیوهپودمانی اجازه می داد در کمترین زمان و با بهره گیری از حداقل امکانات٬ سربازانسابق را به فراگیری یک مهارت خاص و مورد نیاز و ضروری و فوری جامعه هدایت کرد. دراین روش که ابتدا در کشور آلمان و سپس در روسیه٬ مجارستان٬ لهستان و برخی ازکشورهای اروپایی رایج شد هریک از مهارتها را با تمام مولفه های آن اعم از هدف٬روشها٬ امکانات و برنامه های آن یک پودمان(Module ) نامیدند. نتیجه کار این بودکه هر فرد هر مهارتی را فرا می گرفت بلافاصله در همان مهارت توسط دستگاههای اجراییکشور به کار گرقته می شد و مهارت به دست آمده را در عمل به کار می برد. اما از آنجاکه تشنگی جوانان جویای کار به کسب مهارتهای بیشتر و ارتقای سطح علمی و مهارتی وقرار گرفتن در چرخه نظام ارشدیت با گذراندن تنها یک پودمان رفع نمی شد٬ راه ادامهتحصیل فارغ التحصیلان دوره های پودمانی و کارجویان٬ به دوره های بالاتر نیز باز شدو امروز شیوه پودمانی در اغلب کشورهای اروپایی از جمله آلمان٬ انگلستان٬ اسپانیا ومجارستان تا بالاترین سطح که دکتری حرفه ای نامیده می شود ادامه دارد.
در کشور ما نیز پس از پایان جنگ تحمیلی ۸ ساله و خرابی های بیش از حد شهرهای جنگزده٬ وضعیتی مشابه کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم پیش آمد... ولی چون تعریفپودمان در بین مردم چندان روشن نبود و حتی متصدیان امر نیز از این مفهوم برداشتهایمتفاوت داشتند٬ و از طرف دیگر٬ تب ورود به دانشگاه بین جوانان و بخصوص خانواده هایآنان خیلی بالا بود و به هیچ وجه فروکش نمی کرد و جوانان تنها یک آرزو داشتند که درکنکور پذیرفته شوند و شیوه کنکور هم یک شیوه قدیمی و سنتی و جا افتاده بود که هیچتغییر یا اصلاحی را نیز در آن نمی پذیرفتند٬ این نظام مورد استقبال قرار نگرفت. ناگزیر دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی در نطفه عقیم ماند و مردم حتیاز دوره های کاردانی کشاورزی نیز استقبال نکردند و تعداد معدودی از برنامه هایکاردانی فنی نیز باشکست مواجه شد.
تا اینکه ده سال پیش مجددا راه چاره برای تامین نیاز کشور به کاردانها وکارشناسان حرفه ای٬ آموزش از طریق آموزش های علمی - کاربردی پیشنهاد شد که بلافاصلهشورای آموزش های علمی - کاربردی تشکیل و در نخستین جلسات خود آیین نامه آموزش هایعلمی - کاربردی پودمانی را تصویب و در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۷۶ با امضای معاون رییس جمهوربه واحدهای مجری ابلاغ کردند و امروز پس از سالها ناظر بر اجرای این دوره ها هستیمکه خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفته است که حتی سه برابر ظرفیت موجود٬متقاضی برای گذراندن این دوره ها وجود دارد که امید است مورد استقبال دستگاههایاجرایی دولتی و بخش های خصوصی نیز برای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود دربلندمدت قرار گیرد.
نتایجی که از کشورهای صنعتی جهان از این نوع آموزشها به دست آمده است نشان دهندهمطلوبیت این نظام در بین توده مردم است که اگر راه ادامه تحصیل آنان باز نشود و یاتبدیل دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای به شیوه پودمانی که شرایطآن هم اکنون فراهم است باز نشود٬ این نظام هم با شکست مواجه خواهد شد.
لازم به ذکر است که چند مصوبه از طرف وزارت علوم٬ تحقیقات و فناوری در این موردصادر و حتی به امضای وزیر ابلاغ شده است. ... در هیچ یک از این آیین نامه ها حتی درآیین نامه اولیه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (جلسه ۳۶۹ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۷۴) هیچمحدودیتی برای ایجاد دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی تا بالاترین سطحآموزش عالی وجود ندارد
.
سخن آخر٬ جمع بندی و نتیجه گیری
در اغلب کشورها٬ آموزشهای علمی - کاربردی بخش مهمی از نظام آموزش عالی کشور راتشکیل می دهد (دائره المعارف آموزش عالی جلد ۱ صفحه ۷۹)٬ ولی در کشور ما این آموزشها به دلایل اجتماعی٬ فرهنگی و اقتصادی و طرز فکر خاص دانش آموختگان نظری وعدم ارتباط صحیح دستگاههای اجرایی با نظام آموزشی علمی - کاربردی٬ هنوز جایگاه خودرا پیدا نکرده است. تسری آیین نامه ها و مقررات آموزشی نظام نظری به دوره های علمی- کاربردی که ویژگی های خاص دارد٬ فرهنگ مدرک گرایی در جامعه و تب قبولی در کنکور ونقش نمره در موفقیت های علمی و شایسته سالاری فقط در نظام آموزش نظری و محدود کردندوره های علمی - کاربردی ایران فقط به کاردانی و دوره های کوتاه مدت فنی و حرفه ای٬موجب این عقب ماندگی نسبت به کشورهای پیشرفته است. بدون هیچ تعصبی برای حل همه مشکلات و رفع این موانع راه حل داریم. از ما بپذیرید تا به برکت انقلاب اسلامیایران به آن جامه تحقق بپوشانیم.
منبع : تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
سامانه ثبت نام آزمون نظام مهندسی 97
ثبت نام دانشگاه افسری نیروی انتظامی
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
جهت مشاوره تخصصی تفاوت رشته های ترمی با پودمانی کافیست
با تلفن ثابت با شماره 9099071611
و یا باموبایل همراه اول با شماره 99225595 تماس بگیرید.
تماس از 8 صبح تا 12 شب ( حتی ایام تعطیل )
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
دانشگاه علمی کاربردی دو سیسنم آموزشی داره :
1 - ترمی با کنکور
2 - پودمانی یا بدون کنکور ( شرط معدل) که تازگی فقط دیپلم می خوان (دیگه معدلی نیست.)
دروره پودمانی معمولا برای افراد شاغل مفید هست چون هم واحد های کمتر ارائه مشه و هم پول واحداش کم تر از ترمی هست .
در ضمن تخفیف پودمانی 15 % هست ولی ترمی 10 % .
این دوره ها طبق قوانین دانشگاهی هست یعنی هم می تونی واحد تطبیق بدی هم تغییر رشته هم انتقالی خیلی هم ساده هست .
تازه اگه یه درس هم افتادی یا 0 صفر شدی توی معدلت تاثیر نمی ذاره .
در اخر کار هم باید امتحانی به نام جامع بدی که خیلی اسونه و وقتی قبول شدی بهت مدرک میدن که می تونی باهاش در کنکور کارشناسی شرکت کنی و در مقطع های بالا تر ادامه تحصیل بدی حتی خارج از کشور هم می تونی بری و ادامه تحصیل بدی چون معتبر هست ...
آموزش پودمانی چیست ؟
در تعریف رسمی و مصوب، نظام پودمانی شکلی از آموزشهای منفصل است که در آن مهارتهای شغلی در قالب پودمانهای مستقل به فراگیران آموزش داده می شود. هر یک ازپودمانها٬ مهارت خاص و مستقلی را ایجاد می نماید و در عین حال در کنار سایر پودمانها منجر به ایجاد مهارت جدید می شود و در نهایت می تواند منجر به مدرک رسمییک دوره تحصیلی شود(مصوبه جلسه ۳۸۱ مورخ ۱۱/۷/۱۳۸۳ شورای عالی برنامه ریزی). در ایننظام هر پودمان از چند واحد درسی تشکیل شده و جمع پودمانهای هر دوره بین ۸ تا ۱۲پودمان و طول دوره نامحدود است.
در تعریف جهانی پودمان (به معنی ماجولارModular) عبارت است از یک بسته آموزشی وپژوهشی مستقل و خودمحتوا از یک نظام آموزشی٬ که ساختار آن برپایه موضوعات خوش تعریفاستوار است. وسعت، حدود و دامنه هر پودمان به مواد و موضوعات آن ارتباط دارد.
و اینک ادامه مطلب به نقل از شماره ۱۷۷ هفته نامه جامع:
مولفه های تشکیل دهنده یک پودمان عبارتند از:
۱) بیان مقصود و هدف
۲) بیان مهارت مورد نیاز
۳) تدوین موضوعات
۴) پیش آزمون های تشخیصی
۵) ابزار و تجهیزات
۶) برنامه آموزشی
۷) وابستگی به عمل و تجربه
۸) اعتبار سنجی
۹) سنجش و ارزیابی
۲- نظام آموزشی کاردانی علمی - کاربردی
کاردان عبارت از توصیف سطح شغلی مشخصی است که بین مشاغل سطوح دیپلم و کارشناسی(و یا مهندسی) قرار دارد و سطح درک٬ قدرت استدلال٬ اطلاعات٬ دانش و میزان مهارتشخصی را بیان می کند.
آموزش کاردانی به دو صورت پیوسته (۵ ساله شامل ۳ سال دوره دبیرستان و ۲ سالآموزشکده فنی - حرفه ای) و ناپیوسته (۲ ساله) برگزار می گردد.
۳- نظام آموزشی کارشناسی علمی - کاربردی
کارشناس علمی - کاربردی فردی است که دانش و مهارت فنی و حرفه ای لازم را بر اساسنیازهای شغلی٬به صورت حرفه ای و به منظور اجرای طرحهای صنعتی٬ مدیریتی٬ خدماتی٬هنری و نظامی فراگرفته باشد.
این نظام به دو صورت پیوسته (از دیپلم به کارشناسی) و ناپیوسته (کاردانی بهکارشناسی) برنامه ریزی می شود.
در گذشته مهارتهای شغلی در حین کار آموخته می شد اما با صنعتی شدن جوامع، توسعه روشها و ابزار و پیچیدگی مهارتها ، روش قدیمی استاد ـ شاگردی کار آیی خود را از دست داد و لذا بحث آموزشهای حرفه‌ای مطرح شد . با تخصصی شدن مشاغل و در هم تنیدگی دانش و فن ، به نظر می رسد که اساسا" تسلط بر شغل و انجام بهینه آن بدون آگاهی از مبانی علمی آن حرفه ممکن نیست ، لذا بحث آموزشهای علمی ـ کاربردی نیز جای خود را در ادبیات نظام‌های آموزشی باز کرد. آموزشهای علمی ـ کاربردی، آموزش‌هایی است که ضمن توجه به مبانی علمی، بیشتر معطوف ایجاد مهارتهای حرفه‌ای و کاربرد علوم در محیط واقعی کار است .
روند تاریخی توسعه اقتصادی و صنعتی کشورهای پیشرفته امروزی نشان می دهد که پویایی نظام آموزشی و پیوند عمیق بین علم و تکنولوژی یکی از عوامل مهم ترقی و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی آنها بوده است. بررسی تجارب نظام آموزشهای علمی ـ کاربردی در کشورهایی نظیر استرالیا ،سوئد ، آلمان، لهستان، هندوستان، نیوزلند، فنلاند و.... نشان می دهد که دورههای علمی ـ کاربردی در برخی کشورها با موفقیت هایی قرین بوده‌اند و فارغ التحصیلان این دوره‌ها با نسبت بالایی جذب بازار کار شده‌اند. تنوع این گونه آموزشها، تاکید بر اعطای گواهینامه به جای اعطای مدارک رسمی و شان بالای اجتماعی فارغ التحصیلان این دوره‌ها از ویژگیهای مشهود در کشورهای مذکور است.
آموزشهای علمی ـ کاربردی در ایران در پی درک اهمیت آموزش فنی ـ حرفه‌ای و بر مبنای تجارب جهانی توسط گروهی از صاحبنظران و استادان علاقمند در سال 1369 در قالب شورای عالی آموزشهای علمی ـ کاربردی رسمیت یافت . این آموزشها در حال حاضر توسط وزارت خانه‌ها و مؤسسات بزرگ ( عمدتا" دولتی) طراحی و اجرا می شود.نتیجه بررسی‌های پراکنده‌ای که در رابطه با اثرات آموزشهای علمی ـ کاربردی انجام شده است هم چالش‌های جدی را در طراحی و اجرای این آموزشها نمایان ساخته و هم امیدهایی را فرا روی برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان قرار داده است .
مقایسه دورههای علمی ـ کاربردی در ایران با سایر کشورها نشان می دهد که طرح اولیه این آموزشها شباهت زیادی به طرحهای پیشرفته علمی ـ کاربردی در سایر کشورها دارد، ولیکن آنچه در طی سالهای اجرای ایده‌های اولیه انجام شده است ، متاسفانه نشان از دور شدن از جهت گیری اولیه آموزشهای علمی ـ کاربردی دارد. به طوری که فی المثل به آموزشهای پودمانی و پاره وقت هیچ توجهی‌نشده است .ولی‌از نقطه‌نظر‌توجه بیشتر به دوره‌ها‌ی‌کاردانی‌نسبت به‌دوره‌های علمی ـ‌کاربردی در مقاطع بالاتر می توان ایران را با سایر کشورها قابل مقایسه دانست .
دوره کارشناسی ارشد علمی - کاربردی یک دوره آموزش عالی رسمی در تحصیلات تکمیلیاست که پس از مقطع کارشناسی آغاز و به کسب مدرک کارشناسی ارشد حرفه ای علمی- کاربردی منتهی خواهد شد و درصد دروس نظری این دوره نسبت به دروس عملی بیشتر از دورهکارشناسی است ولی تفاوت آن با دوره کارشناسی ارشد نظری از حیث ماهیت علمی - کاربردیدودن دوره ها کاملا بارز است.
نظام آموزشی علمی - کاربردی در بخش دکتری در دست طراحی است و تا کنون تنها یکبرنامه با عنوان برنامه آموزشی دوره دکتری حرفه ای مدیریت به دو صورت عادی وپودمانی تدوین٬ تصویب و ابلاغ شده است.
تاریخچه آموزش های علمی - کاربردی درایران
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی در ایران به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی می رسد. وقتی کهاساسنامه مدرسه صنعتی دولتی با دو شعبه حرفه ای و فنی تدوین و به تصویب مجلس میرسد. به موجب این اساسنامه دولت مکلف می شود مدرسه ای تحت عنوان مدرسه صنعتی دایرکند و در آن به تربیت کارگران ماهر برای آهنگری٬نجاری٬چرم سازی٬ دواسازی٬بلورسازی٬چینی سازی و شیمی آلی و امثال آن بپردازد. دوره این تحصیلات ۵ سال بود که پساز اتمام سیکل اول متوسطه (راهنمایی فعلی) آغاز می شد و دانشجویان پس از سه سالتحصیل به عنوان کارگر نیمه ماهر و بعد از ۵ سال به عنوان کارگر ماهر فارغ التحصیلمی شدند و برنامه آن مانند برنامه دوره کاردانی پیوسته فعلی بود که از پایان دورهراهنمایی آغاز می شود.
تحصیل در شعبه حرفه ای مجانی و در شعبه فنی مستلزم پرداخت شهریه بود که میزان آنرا شورای عالی معارف تعیین می کرد. برنامه این دوره ها توسط شورای عالی معارف دربخش نظری و عملی (به اصطلاح امروز علمی - کاربردی) تهیه و تدوین و ابلاغ می شد. دراین برنامه به فراگیری زبان خارجی فرانسه و آلمانی تاکید زیاد شده است.
تمام دروس به دوگونه نظری و عملی ارائه می شد و میزان تدریس در هفته ۳۲ ساعت درطول سال تحصیلی بود. برای درس ورزش و تربیت بدنی نیز در کنار دروس فنی و عملی اهمیتویژه ای قائل بودند.
بعد از تاسیس مدرسه صنعتی٬ مدارس دیگر نیز یکی پس از دیگری تاسیس شد و این باوجود پرداخت شهریه نشان می دهد که مورد استقبال عموم قرار گرفته بود و نحوه اجرایآن نیز موفقیت آمیز بوده است.
مدرسه طب ۱۳۰۷ ٬ مدرسه علوم قضایی اردیبهشت ۱۳۰۹ ٬ مدرسه دواسازی مهر ۱۳۰۹ ٬مدرسه عالی دندانسازی ۲۳ مهر ۱۳۰۹ ٬ مدرسه قابلگی بهمن ۱۳۰۹ ٬ مدرسه فلاحت شاملشعب پرورش حیوانات٬ پرورش طیور٬ باغبانی٬ نوغان٬ گیاه شناسی٬ آفات نباتی٬ غرساشجار٬ سبزی کاری٬ گل کاری٬ معرفه الجو در بهمن ماه ۱۳۱۲ ٬ هنرستان موسیقی تیرماه۱۳۱۳٬تجارت مرداد ۱۳۱۳ که بعد از این در بهمن ماه ۱۳۱۳ دانشگاه تهران تاسیس شد واین دانشگاه به تاسیس دانشکده های طب٬ فنی٬ علوم٬ادبیان و نظایر آن پرداخت و دورههای علمی - کاربردی و به عبارت دیگر دوره های صنعتی و حرفه ای٬ در روند تضعیف وانحطاط قرار گرفت.
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی درجهان
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به روش پودمانی به زمان پایان جنگ دومجهانی می رسد که علت آن ناهنجاریهایی بود که در جامعه و دولت ها پدید آمده بود. از یک طرف دولتها توان اقتصادی و مالی خود را از دست داده قدرت اداره کشور را نداشتندو از طرف دیگر خیل عظیمی از سربازان که اغلب مجروحان جنگی بودند به خانه های خودبازگشته برای امرار معاش خود و خانواده خود جویای کار بودند. طی دوره جنگ٬ هیچهنری جز فنون جنگی از دست این افراد ساخته نبود. از سوی دیگر٬ شهرها و بخشهای جنگزده به کوهی از خاک بدل شده بود. طرح آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به شیوهپودمانی اجازه می داد در کمترین زمان و با بهره گیری از حداقل امکانات٬ سربازانسابق را به فراگیری یک مهارت خاص و مورد نیاز و ضروری و فوری جامعه هدایت کرد. دراین روش که ابتدا در کشور آلمان و سپس در روسیه٬ مجارستان٬ لهستان و برخی ازکشورهای اروپایی رایج شد هریک از مهارتها را با تمام مولفه های آن اعم از هدف٬روشها٬ امکانات و برنامه های آن یک پودمان(Module ) نامیدند. نتیجه کار این بودکه هر فرد هر مهارتی را فرا می گرفت بلافاصله در همان مهارت توسط دستگاههای اجراییکشور به کار گرقته می شد و مهارت به دست آمده را در عمل به کار می برد. اما از آنجاکه تشنگی جوانان جویای کار به کسب مهارتهای بیشتر و ارتقای سطح علمی و مهارتی وقرار گرفتن در چرخه نظام ارشدیت با گذراندن تنها یک پودمان رفع نمی شد٬ راه ادامهتحصیل فارغ التحصیلان دوره های پودمانی و کارجویان٬ به دوره های بالاتر نیز باز شدو امروز شیوه پودمانی در اغلب کشورهای اروپایی از جمله آلمان٬ انگلستان٬ اسپانیا ومجارستان تا بالاترین سطح که دکتری حرفه ای نامیده می شود ادامه دارد.
در کشور ما نیز پس از پایان جنگ تحمیلی ۸ ساله و خرابی های بیش از حد شهرهای جنگزده٬ وضعیتی مشابه کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم پیش آمد... ولی چون تعریفپودمان در بین مردم چندان روشن نبود و حتی متصدیان امر نیز از این مفهوم برداشتهایمتفاوت داشتند٬ و از طرف دیگر٬ تب ورود به دانشگاه بین جوانان و بخصوص خانواده هایآنان خیلی بالا بود و به هیچ وجه فروکش نمی کرد و جوانان تنها یک آرزو داشتند که درکنکور پذیرفته شوند و شیوه کنکور هم یک شیوه قدیمی و سنتی و جا افتاده بود که هیچتغییر یا اصلاحی را نیز در آن نمی پذیرفتند٬ این نظام مورد استقبال قرار نگرفت. ناگزیر دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی در نطفه عقیم ماند و مردم حتیاز دوره های کاردانی کشاورزی نیز استقبال نکردند و تعداد معدودی از برنامه هایکاردانی فنی نیز باشکست مواجه شد.
تا اینکه ده سال پیش مجددا راه چاره برای تامین نیاز کشور به کاردانها وکارشناسان حرفه ای٬ آموزش از طریق آموزش های علمی - کاربردی پیشنهاد شد که بلافاصلهشورای آموزش های علمی - کاربردی تشکیل و در نخستین جلسات خود آیین نامه آموزش هایعلمی - کاربردی پودمانی را تصویب و در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۷۶ با امضای معاون رییس جمهوربه واحدهای مجری ابلاغ کردند و امروز پس از سالها ناظر بر اجرای این دوره ها هستیمکه خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفته است که حتی سه برابر ظرفیت موجود٬متقاضی برای گذراندن این دوره ها وجود دارد که امید است مورد استقبال دستگاههایاجرایی دولتی و بخش های خصوصی نیز برای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود دربلندمدت قرار گیرد.
نتایجی که از کشورهای صنعتی جهان از این نوع آموزشها به دست آمده است نشان دهندهمطلوبیت این نظام در بین توده مردم است که اگر راه ادامه تحصیل آنان باز نشود و یاتبدیل دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای به شیوه پودمانی که شرایطآن هم اکنون فراهم است باز نشود٬ این نظام هم با شکست مواجه خواهد شد.
لازم به ذکر است که چند مصوبه از طرف وزارت علوم٬ تحقیقات و فناوری در این موردصادر و حتی به امضای وزیر ابلاغ شده است. ... در هیچ یک از این آیین نامه ها حتی درآیین نامه اولیه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (جلسه ۳۶۹ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۷۴) هیچمحدودیتی برای ایجاد دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی تا بالاترین سطحآموزش عالی وجود ندارد
.
سخن آخر٬ جمع بندی و نتیجه گیری
در اغلب کشورها٬ آموزشهای علمی - کاربردی بخش مهمی از نظام آموزش عالی کشور راتشکیل می دهد (دائره المعارف آموزش عالی جلد ۱ صفحه ۷۹)٬ ولی در کشور ما این آموزشها به دلایل اجتماعی٬ فرهنگی و اقتصادی و طرز فکر خاص دانش آموختگان نظری وعدم ارتباط صحیح دستگاههای اجرایی با نظام آموزشی علمی - کاربردی٬ هنوز جایگاه خودرا پیدا نکرده است. تسری آیین نامه ها و مقررات آموزشی نظام نظری به دوره های علمی- کاربردی که ویژگی های خاص دارد٬ فرهنگ مدرک گرایی در جامعه و تب قبولی در کنکور ونقش نمره در موفقیت های علمی و شایسته سالاری فقط در نظام آموزش نظری و محدود کردندوره های علمی - کاربردی ایران فقط به کاردانی و دوره های کوتاه مدت فنی و حرفه ای٬موجب این عقب ماندگی نسبت به کشورهای پیشرفته است. بدون هیچ تعصبی برای حل همه مشکلات و رفع این موانع راه حل داریم. از ما بپذیرید تا به برکت انقلاب اسلامیایران به آن جامه تحقق بپوشانیم.
منبع : تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
سامانه ثبت نام آزمون نظام مهندسی 97
ثبت نام دانشگاه افسری نیروی انتظامی
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
جهت مشاوره تخصصی تفاوت رشته های ترمی با پودمانی کافیست
با تلفن ثابت با شماره 9099071611
و یا باموبایل همراه اول با شماره 99225595 تماس بگیرید.
تماس از 8 صبح تا 12 شب ( حتی ایام تعطیل )
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
دانشگاه علمی کاربردی دو سیسنم آموزشی داره :
1 - ترمی با کنکور
2 - پودمانی یا بدون کنکور ( شرط معدل) که تازگی فقط دیپلم می خوان (دیگه معدلی نیست.)
دروره پودمانی معمولا برای افراد شاغل مفید هست چون هم واحد های کمتر ارائه مشه و هم پول واحداش کم تر از ترمی هست .
در ضمن تخفیف پودمانی 15 % هست ولی ترمی 10 % .
این دوره ها طبق قوانین دانشگاهی هست یعنی هم می تونی واحد تطبیق بدی هم تغییر رشته هم انتقالی خیلی هم ساده هست .
تازه اگه یه درس هم افتادی یا 0 صفر شدی توی معدلت تاثیر نمی ذاره .
در اخر کار هم باید امتحانی به نام جامع بدی که خیلی اسونه و وقتی قبول شدی بهت مدرک میدن که می تونی باهاش در کنکور کارشناسی شرکت کنی و در مقطع های بالا تر ادامه تحصیل بدی حتی خارج از کشور هم می تونی بری و ادامه تحصیل بدی چون معتبر هست ...
آموزش پودمانی چیست ؟
در تعریف رسمی و مصوب، نظام پودمانی شکلی از آموزشهای منفصل است که در آن مهارتهای شغلی در قالب پودمانهای مستقل به فراگیران آموزش داده می شود. هر یک ازپودمانها٬ مهارت خاص و مستقلی را ایجاد می نماید و در عین حال در کنار سایر پودمانها منجر به ایجاد مهارت جدید می شود و در نهایت می تواند منجر به مدرک رسمییک دوره تحصیلی شود(مصوبه جلسه ۳۸۱ مورخ ۱۱/۷/۱۳۸۳ شورای عالی برنامه ریزی). در ایننظام هر پودمان از چند واحد درسی تشکیل شده و جمع پودمانهای هر دوره بین ۸ تا ۱۲پودمان و طول دوره نامحدود است.
در تعریف جهانی پودمان (به معنی ماجولارModular) عبارت است از یک بسته آموزشی وپژوهشی مستقل و خودمحتوا از یک نظام آموزشی٬ که ساختار آن برپایه موضوعات خوش تعریفاستوار است. وسعت، حدود و دامنه هر پودمان به مواد و موضوعات آن ارتباط دارد.
و اینک ادامه مطلب به نقل از شماره ۱۷۷ هفته نامه جامع:
مولفه های تشکیل دهنده یک پودمان عبارتند از:
۱) بیان مقصود و هدف
۲) بیان مهارت مورد نیاز
۳) تدوین موضوعات
۴) پیش آزمون های تشخیصی
۵) ابزار و تجهیزات
۶) برنامه آموزشی
۷) وابستگی به عمل و تجربه
۸) اعتبار سنجی
۹) سنجش و ارزیابی
۲- نظام آموزشی کاردانی علمی - کاربردی
کاردان عبارت از توصیف سطح شغلی مشخصی است که بین مشاغل سطوح دیپلم و کارشناسی(و یا مهندسی) قرار دارد و سطح درک٬ قدرت استدلال٬ اطلاعات٬ دانش و میزان مهارتشخصی را بیان می کند.
آموزش کاردانی به دو صورت پیوسته (۵ ساله شامل ۳ سال دوره دبیرستان و ۲ سالآموزشکده فنی - حرفه ای) و ناپیوسته (۲ ساله) برگزار می گردد.
۳- نظام آموزشی کارشناسی علمی - کاربردی
کارشناس علمی - کاربردی فردی است که دانش و مهارت فنی و حرفه ای لازم را بر اساسنیازهای شغلی٬به صورت حرفه ای و به منظور اجرای طرحهای صنعتی٬ مدیریتی٬ خدماتی٬هنری و نظامی فراگرفته باشد.
این نظام به دو صورت پیوسته (از دیپلم به کارشناسی) و ناپیوسته (کاردانی بهکارشناسی) برنامه ریزی می شود.
در گذشته مهارتهای شغلی در حین کار آموخته می شد اما با صنعتی شدن جوامع، توسعه روشها و ابزار و پیچیدگی مهارتها ، روش قدیمی استاد ـ شاگردی کار آیی خود را از دست داد و لذا بحث آموزشهای حرفه‌ای مطرح شد . با تخصصی شدن مشاغل و در هم تنیدگی دانش و فن ، به نظر می رسد که اساسا" تسلط بر شغل و انجام بهینه آن بدون آگاهی از مبانی علمی آن حرفه ممکن نیست ، لذا بحث آموزشهای علمی ـ کاربردی نیز جای خود را در ادبیات نظام‌های آموزشی باز کرد. آموزشهای علمی ـ کاربردی، آموزش‌هایی است که ضمن توجه به مبانی علمی، بیشتر معطوف ایجاد مهارتهای حرفه‌ای و کاربرد علوم در محیط واقعی کار است .
روند تاریخی توسعه اقتصادی و صنعتی کشورهای پیشرفته امروزی نشان می دهد که پویایی نظام آموزشی و پیوند عمیق بین علم و تکنولوژی یکی از عوامل مهم ترقی و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی آنها بوده است. بررسی تجارب نظام آموزشهای علمی ـ کاربردی در کشورهایی نظیر استرالیا ،سوئد ، آلمان، لهستان، هندوستان، نیوزلند، فنلاند و.... نشان می دهد که دورههای علمی ـ کاربردی در برخی کشورها با موفقیت هایی قرین بوده‌اند و فارغ التحصیلان این دوره‌ها با نسبت بالایی جذب بازار کار شده‌اند. تنوع این گونه آموزشها، تاکید بر اعطای گواهینامه به جای اعطای مدارک رسمی و شان بالای اجتماعی فارغ التحصیلان این دوره‌ها از ویژگیهای مشهود در کشورهای مذکور است.
آموزشهای علمی ـ کاربردی در ایران در پی درک اهمیت آموزش فنی ـ حرفه‌ای و بر مبنای تجارب جهانی توسط گروهی از صاحبنظران و استادان علاقمند در سال 1369 در قالب شورای عالی آموزشهای علمی ـ کاربردی رسمیت یافت . این آموزشها در حال حاضر توسط وزارت خانه‌ها و مؤسسات بزرگ ( عمدتا" دولتی) طراحی و اجرا می شود.نتیجه بررسی‌های پراکنده‌ای که در رابطه با اثرات آموزشهای علمی ـ کاربردی انجام شده است هم چالش‌های جدی را در طراحی و اجرای این آموزشها نمایان ساخته و هم امیدهایی را فرا روی برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان قرار داده است .
مقایسه دورههای علمی ـ کاربردی در ایران با سایر کشورها نشان می دهد که طرح اولیه این آموزشها شباهت زیادی به طرحهای پیشرفته علمی ـ کاربردی در سایر کشورها دارد، ولیکن آنچه در طی سالهای اجرای ایده‌های اولیه انجام شده است ، متاسفانه نشان از دور شدن از جهت گیری اولیه آموزشهای علمی ـ کاربردی دارد. به طوری که فی المثل به آموزشهای پودمانی و پاره وقت هیچ توجهی‌نشده است .ولی‌از نقطه‌نظر‌توجه بیشتر به دوره‌ها‌ی‌کاردانی‌نسبت به‌دوره‌های علمی ـ‌کاربردی در مقاطع بالاتر می توان ایران را با سایر کشورها قابل مقایسه دانست .
دوره کارشناسی ارشد علمی - کاربردی یک دوره آموزش عالی رسمی در تحصیلات تکمیلیاست که پس از مقطع کارشناسی آغاز و به کسب مدرک کارشناسی ارشد حرفه ای علمی- کاربردی منتهی خواهد شد و درصد دروس نظری این دوره نسبت به دروس عملی بیشتر از دورهکارشناسی است ولی تفاوت آن با دوره کارشناسی ارشد نظری از حیث ماهیت علمی - کاربردیدودن دوره ها کاملا بارز است.
نظام آموزشی علمی - کاربردی در بخش دکتری در دست طراحی است و تا کنون تنها یکبرنامه با عنوان برنامه آموزشی دوره دکتری حرفه ای مدیریت به دو صورت عادی وپودمانی تدوین٬ تصویب و ابلاغ شده است.
تاریخچه آموزش های علمی - کاربردی درایران
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی در ایران به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی می رسد. وقتی کهاساسنامه مدرسه صنعتی دولتی با دو شعبه حرفه ای و فنی تدوین و به تصویب مجلس میرسد. به موجب این اساسنامه دولت مکلف می شود مدرسه ای تحت عنوان مدرسه صنعتی دایرکند و در آن به تربیت کارگران ماهر برای آهنگری٬نجاری٬چرم سازی٬ دواسازی٬بلورسازی٬چینی سازی و شیمی آلی و امثال آن بپردازد. دوره این تحصیلات ۵ سال بود که پساز اتمام سیکل اول متوسطه (راهنمایی فعلی) آغاز می شد و دانشجویان پس از سه سالتحصیل به عنوان کارگر نیمه ماهر و بعد از ۵ سال به عنوان کارگر ماهر فارغ التحصیلمی شدند و برنامه آن مانند برنامه دوره کاردانی پیوسته فعلی بود که از پایان دورهراهنمایی آغاز می شود.
تحصیل در شعبه حرفه ای مجانی و در شعبه فنی مستلزم پرداخت شهریه بود که میزان آنرا شورای عالی معارف تعیین می کرد. برنامه این دوره ها توسط شورای عالی معارف دربخش نظری و عملی (به اصطلاح امروز علمی - کاربردی) تهیه و تدوین و ابلاغ می شد. دراین برنامه به فراگیری زبان خارجی فرانسه و آلمانی تاکید زیاد شده است.
تمام دروس به دوگونه نظری و عملی ارائه می شد و میزان تدریس در هفته ۳۲ ساعت درطول سال تحصیلی بود. برای درس ورزش و تربیت بدنی نیز در کنار دروس فنی و عملی اهمیتویژه ای قائل بودند.
بعد از تاسیس مدرسه صنعتی٬ مدارس دیگر نیز یکی پس از دیگری تاسیس شد و این باوجود پرداخت شهریه نشان می دهد که مورد استقبال عموم قرار گرفته بود و نحوه اجرایآن نیز موفقیت آمیز بوده است.
مدرسه طب ۱۳۰۷ ٬ مدرسه علوم قضایی اردیبهشت ۱۳۰۹ ٬ مدرسه دواسازی مهر ۱۳۰۹ ٬مدرسه عالی دندانسازی ۲۳ مهر ۱۳۰۹ ٬ مدرسه قابلگی بهمن ۱۳۰۹ ٬ مدرسه فلاحت شاملشعب پرورش حیوانات٬ پرورش طیور٬ باغبانی٬ نوغان٬ گیاه شناسی٬ آفات نباتی٬ غرساشجار٬ سبزی کاری٬ گل کاری٬ معرفه الجو در بهمن ماه ۱۳۱۲ ٬ هنرستان موسیقی تیرماه۱۳۱۳٬تجارت مرداد ۱۳۱۳ که بعد از این در بهمن ماه ۱۳۱۳ دانشگاه تهران تاسیس شد واین دانشگاه به تاسیس دانشکده های طب٬ فنی٬ علوم٬ادبیان و نظایر آن پرداخت و دورههای علمی - کاربردی و به عبارت دیگر دوره های صنعتی و حرفه ای٬ در روند تضعیف وانحطاط قرار گرفت.
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی درجهان
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به روش پودمانی به زمان پایان جنگ دومجهانی می رسد که علت آن ناهنجاریهایی بود که در جامعه و دولت ها پدید آمده بود. از یک طرف دولتها توان اقتصادی و مالی خود را از دست داده قدرت اداره کشور را نداشتندو از طرف دیگر خیل عظیمی از سربازان که اغلب مجروحان جنگی بودند به خانه های خودبازگشته برای امرار معاش خود و خانواده خود جویای کار بودند. طی دوره جنگ٬ هیچهنری جز فنون جنگی از دست این افراد ساخته نبود. از سوی دیگر٬ شهرها و بخشهای جنگزده به کوهی از خاک بدل شده بود. طرح آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به شیوهپودمانی اجازه می داد در کمترین زمان و با بهره گیری از حداقل امکانات٬ سربازانسابق را به فراگیری یک مهارت خاص و مورد نیاز و ضروری و فوری جامعه هدایت کرد. دراین روش که ابتدا در کشور آلمان و سپس در روسیه٬ مجارستان٬ لهستان و برخی ازکشورهای اروپایی رایج شد هریک از مهارتها را با تمام مولفه های آن اعم از هدف٬روشها٬ امکانات و برنامه های آن یک پودمان(Module ) نامیدند. نتیجه کار این بودکه هر فرد هر مهارتی را فرا می گرفت بلافاصله در همان مهارت توسط دستگاههای اجراییکشور به کار گرقته می شد و مهارت به دست آمده را در عمل به کار می برد. اما از آنجاکه تشنگی جوانان جویای کار به کسب مهارتهای بیشتر و ارتقای سطح علمی و مهارتی وقرار گرفتن در چرخه نظام ارشدیت با گذراندن تنها یک پودمان رفع نمی شد٬ راه ادامهتحصیل فارغ التحصیلان دوره های پودمانی و کارجویان٬ به دوره های بالاتر نیز باز شدو امروز شیوه پودمانی در اغلب کشورهای اروپایی از جمله آلمان٬ انگلستان٬ اسپانیا ومجارستان تا بالاترین سطح که دکتری حرفه ای نامیده می شود ادامه دارد.
در کشور ما نیز پس از پایان جنگ تحمیلی ۸ ساله و خرابی های بیش از حد شهرهای جنگزده٬ وضعیتی مشابه کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم پیش آمد... ولی چون تعریفپودمان در بین مردم چندان روشن نبود و حتی متصدیان امر نیز از این مفهوم برداشتهایمتفاوت داشتند٬ و از طرف دیگر٬ تب ورود به دانشگاه بین جوانان و بخصوص خانواده هایآنان خیلی بالا بود و به هیچ وجه فروکش نمی کرد و جوانان تنها یک آرزو داشتند که درکنکور پذیرفته شوند و شیوه کنکور هم یک شیوه قدیمی و سنتی و جا افتاده بود که هیچتغییر یا اصلاحی را نیز در آن نمی پذیرفتند٬ این نظام مورد استقبال قرار نگرفت. ناگزیر دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی در نطفه عقیم ماند و مردم حتیاز دوره های کاردانی کشاورزی نیز استقبال نکردند و تعداد معدودی از برنامه هایکاردانی فنی نیز باشکست مواجه شد.
تا اینکه ده سال پیش مجددا راه چاره برای تامین نیاز کشور به کاردانها وکارشناسان حرفه ای٬ آموزش از طریق آموزش های علمی - کاربردی پیشنهاد شد که بلافاصلهشورای آموزش های علمی - کاربردی تشکیل و در نخستین جلسات خود آیین نامه آموزش هایعلمی - کاربردی پودمانی را تصویب و در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۷۶ با امضای معاون رییس جمهوربه واحدهای مجری ابلاغ کردند و امروز پس از سالها ناظر بر اجرای این دوره ها هستیمکه خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفته است که حتی سه برابر ظرفیت موجود٬متقاضی برای گذراندن این دوره ها وجود دارد که امید است مورد استقبال دستگاههایاجرایی دولتی و بخش های خصوصی نیز برای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود دربلندمدت قرار گیرد.
نتایجی که از کشورهای صنعتی جهان از این نوع آموزشها به دست آمده است نشان دهندهمطلوبیت این نظام در بین توده مردم است که اگر راه ادامه تحصیل آنان باز نشود و یاتبدیل دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای به شیوه پودمانی که شرایطآن هم اکنون فراهم است باز نشود٬ این نظام هم با شکست مواجه خواهد شد.
لازم به ذکر است که چند مصوبه از طرف وزارت علوم٬ تحقیقات و فناوری در این موردصادر و حتی به امضای وزیر ابلاغ شده است. ... در هیچ یک از این آیین نامه ها حتی درآیین نامه اولیه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (جلسه ۳۶۹ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۷۴) هیچمحدودیتی برای ایجاد دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی تا بالاترین سطحآموزش عالی وجود ندارد
.
سخن آخر٬ جمع بندی و نتیجه گیری
در اغلب کشورها٬ آموزشهای علمی - کاربردی بخش مهمی از نظام آموزش عالی کشور راتشکیل می دهد (دائره المعارف آموزش عالی جلد ۱ صفحه ۷۹)٬ ولی در کشور ما این آموزشها به دلایل اجتماعی٬ فرهنگی و اقتصادی و طرز فکر خاص دانش آموختگان نظری وعدم ارتباط صحیح دستگاههای اجرایی با نظام آموزشی علمی - کاربردی٬ هنوز جایگاه خودرا پیدا نکرده است. تسری آیین نامه ها و مقررات آموزشی نظام نظری به دوره های علمی- کاربردی که ویژگی های خاص دارد٬ فرهنگ مدرک گرایی در جامعه و تب قبولی در کنکور ونقش نمره در موفقیت های علمی و شایسته سالاری فقط در نظام آموزش نظری و محدود کردندوره های علمی - کاربردی ایران فقط به کاردانی و دوره های کوتاه مدت فنی و حرفه ای٬موجب این عقب ماندگی نسبت به کشورهای پیشرفته است. بدون هیچ تعصبی برای حل همه مشکلات و رفع این موانع راه حل داریم. از ما بپذیرید تا به برکت انقلاب اسلامیایران به آن جامه تحقق بپوشانیم.
منبع : تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
سامانه ثبت نام آزمون نظام مهندسی 97
ثبت نام دانشگاه افسری نیروی انتظامی
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
جهت مشاوره تخصصی تفاوت رشته های ترمی با پودمانی کافیست
با تلفن ثابت با شماره 9099071611
و یا باموبایل همراه اول با شماره 99225595 تماس بگیرید.
تماس از 8 صبح تا 12 شب ( حتی ایام تعطیل )
تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
دانشگاه علمی کاربردی دو سیسنم آموزشی داره :
1 - ترمی با کنکور
2 - پودمانی یا بدون کنکور ( شرط معدل) که تازگی فقط دیپلم می خوان (دیگه معدلی نیست.)
دروره پودمانی معمولا برای افراد شاغل مفید هست چون هم واحد های کمتر ارائه مشه و هم پول واحداش کم تر از ترمی هست .
در ضمن تخفیف پودمانی 15 % هست ولی ترمی 10 % .
این دوره ها طبق قوانین دانشگاهی هست یعنی هم می تونی واحد تطبیق بدی هم تغییر رشته هم انتقالی خیلی هم ساده هست .
تازه اگه یه درس هم افتادی یا 0 صفر شدی توی معدلت تاثیر نمی ذاره .
در اخر کار هم باید امتحانی به نام جامع بدی که خیلی اسونه و وقتی قبول شدی بهت مدرک میدن که می تونی باهاش در کنکور کارشناسی شرکت کنی و در مقطع های بالا تر ادامه تحصیل بدی حتی خارج از کشور هم می تونی بری و ادامه تحصیل بدی چون معتبر هست ...
آموزش پودمانی چیست ؟
در تعریف رسمی و مصوب، نظام پودمانی شکلی از آموزشهای منفصل است که در آن مهارتهای شغلی در قالب پودمانهای مستقل به فراگیران آموزش داده می شود. هر یک ازپودمانها٬ مهارت خاص و مستقلی را ایجاد می نماید و در عین حال در کنار سایر پودمانها منجر به ایجاد مهارت جدید می شود و در نهایت می تواند منجر به مدرک رسمییک دوره تحصیلی شود(مصوبه جلسه ۳۸۱ مورخ ۱۱/۷/۱۳۸۳ شورای عالی برنامه ریزی). در ایننظام هر پودمان از چند واحد درسی تشکیل شده و جمع پودمانهای هر دوره بین ۸ تا ۱۲پودمان و طول دوره نامحدود است.
در تعریف جهانی پودمان (به معنی ماجولارModular) عبارت است از یک بسته آموزشی وپژوهشی مستقل و خودمحتوا از یک نظام آموزشی٬ که ساختار آن برپایه موضوعات خوش تعریفاستوار است. وسعت، حدود و دامنه هر پودمان به مواد و موضوعات آن ارتباط دارد.
و اینک ادامه مطلب به نقل از شماره ۱۷۷ هفته نامه جامع:
مولفه های تشکیل دهنده یک پودمان عبارتند از:
۱) بیان مقصود و هدف
۲) بیان مهارت مورد نیاز
۳) تدوین موضوعات
۴) پیش آزمون های تشخیصی
۵) ابزار و تجهیزات
۶) برنامه آموزشی
۷) وابستگی به عمل و تجربه
۸) اعتبار سنجی
۹) سنجش و ارزیابی
۲- نظام آموزشی کاردانی علمی - کاربردی
کاردان عبارت از توصیف سطح شغلی مشخصی است که بین مشاغل سطوح دیپلم و کارشناسی(و یا مهندسی) قرار دارد و سطح درک٬ قدرت استدلال٬ اطلاعات٬ دانش و میزان مهارتشخصی را بیان می کند.
آموزش کاردانی به دو صورت پیوسته (۵ ساله شامل ۳ سال دوره دبیرستان و ۲ سالآموزشکده فنی - حرفه ای) و ناپیوسته (۲ ساله) برگزار می گردد.
۳- نظام آموزشی کارشناسی علمی - کاربردی
کارشناس علمی - کاربردی فردی است که دانش و مهارت فنی و حرفه ای لازم را بر اساسنیازهای شغلی٬به صورت حرفه ای و به منظور اجرای طرحهای صنعتی٬ مدیریتی٬ خدماتی٬هنری و نظامی فراگرفته باشد.
این نظام به دو صورت پیوسته (از دیپلم به کارشناسی) و ناپیوسته (کاردانی بهکارشناسی) برنامه ریزی می شود.
در گذشته مهارتهای شغلی در حین کار آموخته می شد اما با صنعتی شدن جوامع، توسعه روشها و ابزار و پیچیدگی مهارتها ، روش قدیمی استاد ـ شاگردی کار آیی خود را از دست داد و لذا بحث آموزشهای حرفه‌ای مطرح شد . با تخصصی شدن مشاغل و در هم تنیدگی دانش و فن ، به نظر می رسد که اساسا" تسلط بر شغل و انجام بهینه آن بدون آگاهی از مبانی علمی آن حرفه ممکن نیست ، لذا بحث آموزشهای علمی ـ کاربردی نیز جای خود را در ادبیات نظام‌های آموزشی باز کرد. آموزشهای علمی ـ کاربردی، آموزش‌هایی است که ضمن توجه به مبانی علمی، بیشتر معطوف ایجاد مهارتهای حرفه‌ای و کاربرد علوم در محیط واقعی کار است .
روند تاریخی توسعه اقتصادی و صنعتی کشورهای پیشرفته امروزی نشان می دهد که پویایی نظام آموزشی و پیوند عمیق بین علم و تکنولوژی یکی از عوامل مهم ترقی و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی آنها بوده است. بررسی تجارب نظام آموزشهای علمی ـ کاربردی در کشورهایی نظیر استرالیا ،سوئد ، آلمان، لهستان، هندوستان، نیوزلند، فنلاند و.... نشان می دهد که دورههای علمی ـ کاربردی در برخی کشورها با موفقیت هایی قرین بوده‌اند و فارغ التحصیلان این دوره‌ها با نسبت بالایی جذب بازار کار شده‌اند. تنوع این گونه آموزشها، تاکید بر اعطای گواهینامه به جای اعطای مدارک رسمی و شان بالای اجتماعی فارغ التحصیلان این دوره‌ها از ویژگیهای مشهود در کشورهای مذکور است.
آموزشهای علمی ـ کاربردی در ایران در پی درک اهمیت آموزش فنی ـ حرفه‌ای و بر مبنای تجارب جهانی توسط گروهی از صاحبنظران و استادان علاقمند در سال 1369 در قالب شورای عالی آموزشهای علمی ـ کاربردی رسمیت یافت . این آموزشها در حال حاضر توسط وزارت خانه‌ها و مؤسسات بزرگ ( عمدتا" دولتی) طراحی و اجرا می شود.نتیجه بررسی‌های پراکنده‌ای که در رابطه با اثرات آموزشهای علمی ـ کاربردی انجام شده است هم چالش‌های جدی را در طراحی و اجرای این آموزشها نمایان ساخته و هم امیدهایی را فرا روی برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان قرار داده است .
مقایسه دورههای علمی ـ کاربردی در ایران با سایر کشورها نشان می دهد که طرح اولیه این آموزشها شباهت زیادی به طرحهای پیشرفته علمی ـ کاربردی در سایر کشورها دارد، ولیکن آنچه در طی سالهای اجرای ایده‌های اولیه انجام شده است ، متاسفانه نشان از دور شدن از جهت گیری اولیه آموزشهای علمی ـ کاربردی دارد. به طوری که فی المثل به آموزشهای پودمانی و پاره وقت هیچ توجهی‌نشده است .ولی‌از نقطه‌نظر‌توجه بیشتر به دوره‌ها‌ی‌کاردانی‌نسبت به‌دوره‌های علمی ـ‌کاربردی در مقاطع بالاتر می توان ایران را با سایر کشورها قابل مقایسه دانست .
دوره کارشناسی ارشد علمی - کاربردی یک دوره آموزش عالی رسمی در تحصیلات تکمیلیاست که پس از مقطع کارشناسی آغاز و به کسب مدرک کارشناسی ارشد حرفه ای علمی- کاربردی منتهی خواهد شد و درصد دروس نظری این دوره نسبت به دروس عملی بیشتر از دورهکارشناسی است ولی تفاوت آن با دوره کارشناسی ارشد نظری از حیث ماهیت علمی - کاربردیدودن دوره ها کاملا بارز است.
نظام آموزشی علمی - کاربردی در بخش دکتری در دست طراحی است و تا کنون تنها یکبرنامه با عنوان برنامه آموزشی دوره دکتری حرفه ای مدیریت به دو صورت عادی وپودمانی تدوین٬ تصویب و ابلاغ شده است.
تاریخچه آموزش های علمی - کاربردی درایران
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی در ایران به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی می رسد. وقتی کهاساسنامه مدرسه صنعتی دولتی با دو شعبه حرفه ای و فنی تدوین و به تصویب مجلس میرسد. به موجب این اساسنامه دولت مکلف می شود مدرسه ای تحت عنوان مدرسه صنعتی دایرکند و در آن به تربیت کارگران ماهر برای آهنگری٬نجاری٬چرم سازی٬ دواسازی٬بلورسازی٬چینی سازی و شیمی آلی و امثال آن بپردازد. دوره این تحصیلات ۵ سال بود که پساز اتمام سیکل اول متوسطه (راهنمایی فعلی) آغاز می شد و دانشجویان پس از سه سالتحصیل به عنوان کارگر نیمه ماهر و بعد از ۵ سال به عنوان کارگر ماهر فارغ التحصیلمی شدند و برنامه آن مانند برنامه دوره کاردانی پیوسته فعلی بود که از پایان دورهراهنمایی آغاز می شود.
تحصیل در شعبه حرفه ای مجانی و در شعبه فنی مستلزم پرداخت شهریه بود که میزان آنرا شورای عالی معارف تعیین می کرد. برنامه این دوره ها توسط شورای عالی معارف دربخش نظری و عملی (به اصطلاح امروز علمی - کاربردی) تهیه و تدوین و ابلاغ می شد. دراین برنامه به فراگیری زبان خارجی فرانسه و آلمانی تاکید زیاد شده است.
تمام دروس به دوگونه نظری و عملی ارائه می شد و میزان تدریس در هفته ۳۲ ساعت درطول سال تحصیلی بود. برای درس ورزش و تربیت بدنی نیز در کنار دروس فنی و عملی اهمیتویژه ای قائل بودند.
بعد از تاسیس مدرسه صنعتی٬ مدارس دیگر نیز یکی پس از دیگری تاسیس شد و این باوجود پرداخت شهریه نشان می دهد که مورد استقبال عموم قرار گرفته بود و نحوه اجرایآن نیز موفقیت آمیز بوده است.
مدرسه طب ۱۳۰۷ ٬ مدرسه علوم قضایی اردیبهشت ۱۳۰۹ ٬ مدرسه دواسازی مهر ۱۳۰۹ ٬مدرسه عالی دندانسازی ۲۳ مهر ۱۳۰۹ ٬ مدرسه قابلگی بهمن ۱۳۰۹ ٬ مدرسه فلاحت شاملشعب پرورش حیوانات٬ پرورش طیور٬ باغبانی٬ نوغان٬ گیاه شناسی٬ آفات نباتی٬ غرساشجار٬ سبزی کاری٬ گل کاری٬ معرفه الجو در بهمن ماه ۱۳۱۲ ٬ هنرستان موسیقی تیرماه۱۳۱۳٬تجارت مرداد ۱۳۱۳ که بعد از این در بهمن ماه ۱۳۱۳ دانشگاه تهران تاسیس شد واین دانشگاه به تاسیس دانشکده های طب٬ فنی٬ علوم٬ادبیان و نظایر آن پرداخت و دورههای علمی - کاربردی و به عبارت دیگر دوره های صنعتی و حرفه ای٬ در روند تضعیف وانحطاط قرار گرفت.
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی درجهان
تاریخ آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به روش پودمانی به زمان پایان جنگ دومجهانی می رسد که علت آن ناهنجاریهایی بود که در جامعه و دولت ها پدید آمده بود. از یک طرف دولتها توان اقتصادی و مالی خود را از دست داده قدرت اداره کشور را نداشتندو از طرف دیگر خیل عظیمی از سربازان که اغلب مجروحان جنگی بودند به خانه های خودبازگشته برای امرار معاش خود و خانواده خود جویای کار بودند. طی دوره جنگ٬ هیچهنری جز فنون جنگی از دست این افراد ساخته نبود. از سوی دیگر٬ شهرها و بخشهای جنگزده به کوهی از خاک بدل شده بود. طرح آموزش های علمی - کاربردی به خصوص به شیوهپودمانی اجازه می داد در کمترین زمان و با بهره گیری از حداقل امکانات٬ سربازانسابق را به فراگیری یک مهارت خاص و مورد نیاز و ضروری و فوری جامعه هدایت کرد. دراین روش که ابتدا در کشور آلمان و سپس در روسیه٬ مجارستان٬ لهستان و برخی ازکشورهای اروپایی رایج شد هریک از مهارتها را با تمام مولفه های آن اعم از هدف٬روشها٬ امکانات و برنامه های آن یک پودمان(Module ) نامیدند. نتیجه کار این بودکه هر فرد هر مهارتی را فرا می گرفت بلافاصله در همان مهارت توسط دستگاههای اجراییکشور به کار گرقته می شد و مهارت به دست آمده را در عمل به کار می برد. اما از آنجاکه تشنگی جوانان جویای کار به کسب مهارتهای بیشتر و ارتقای سطح علمی و مهارتی وقرار گرفتن در چرخه نظام ارشدیت با گذراندن تنها یک پودمان رفع نمی شد٬ راه ادامهتحصیل فارغ التحصیلان دوره های پودمانی و کارجویان٬ به دوره های بالاتر نیز باز شدو امروز شیوه پودمانی در اغلب کشورهای اروپایی از جمله آلمان٬ انگلستان٬ اسپانیا ومجارستان تا بالاترین سطح که دکتری حرفه ای نامیده می شود ادامه دارد.
در کشور ما نیز پس از پایان جنگ تحمیلی ۸ ساله و خرابی های بیش از حد شهرهای جنگزده٬ وضعیتی مشابه کشورهای اروپایی بعد از جنگ جهانی دوم پیش آمد... ولی چون تعریفپودمان در بین مردم چندان روشن نبود و حتی متصدیان امر نیز از این مفهوم برداشتهایمتفاوت داشتند٬ و از طرف دیگر٬ تب ورود به دانشگاه بین جوانان و بخصوص خانواده هایآنان خیلی بالا بود و به هیچ وجه فروکش نمی کرد و جوانان تنها یک آرزو داشتند که درکنکور پذیرفته شوند و شیوه کنکور هم یک شیوه قدیمی و سنتی و جا افتاده بود که هیچتغییر یا اصلاحی را نیز در آن نمی پذیرفتند٬ این نظام مورد استقبال قرار نگرفت. ناگزیر دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی در نطفه عقیم ماند و مردم حتیاز دوره های کاردانی کشاورزی نیز استقبال نکردند و تعداد معدودی از برنامه هایکاردانی فنی نیز باشکست مواجه شد.
تا اینکه ده سال پیش مجددا راه چاره برای تامین نیاز کشور به کاردانها وکارشناسان حرفه ای٬ آموزش از طریق آموزش های علمی - کاربردی پیشنهاد شد که بلافاصلهشورای آموزش های علمی - کاربردی تشکیل و در نخستین جلسات خود آیین نامه آموزش هایعلمی - کاربردی پودمانی را تصویب و در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۷۶ با امضای معاون رییس جمهوربه واحدهای مجری ابلاغ کردند و امروز پس از سالها ناظر بر اجرای این دوره ها هستیمکه خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفته است که حتی سه برابر ظرفیت موجود٬متقاضی برای گذراندن این دوره ها وجود دارد که امید است مورد استقبال دستگاههایاجرایی دولتی و بخش های خصوصی نیز برای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود دربلندمدت قرار گیرد.
نتایجی که از کشورهای صنعتی جهان از این نوع آموزشها به دست آمده است نشان دهندهمطلوبیت این نظام در بین توده مردم است که اگر راه ادامه تحصیل آنان باز نشود و یاتبدیل دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای به شیوه پودمانی که شرایطآن هم اکنون فراهم است باز نشود٬ این نظام هم با شکست مواجه خواهد شد.
لازم به ذکر است که چند مصوبه از طرف وزارت علوم٬ تحقیقات و فناوری در این موردصادر و حتی به امضای وزیر ابلاغ شده است. ... در هیچ یک از این آیین نامه ها حتی درآیین نامه اولیه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (جلسه ۳۶۹ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۷۴) هیچمحدودیتی برای ایجاد دوره های علمی - کاربردی و دوره های پودمانی تا بالاترین سطحآموزش عالی وجود ندارد
.
سخن آخر٬ جمع بندی و نتیجه گیری
در اغلب کشورها٬ آموزشهای علمی - کاربردی بخش مهمی از نظام آموزش عالی کشور راتشکیل می دهد (دائره المعارف آموزش عالی جلد ۱ صفحه ۷۹)٬ ولی در کشور ما این آموزشها به دلایل اجتماعی٬ فرهنگی و اقتصادی و طرز فکر خاص دانش آموختگان نظری وعدم ارتباط صحیح دستگاههای اجرایی با نظام آموزشی علمی - کاربردی٬ هنوز جایگاه خودرا پیدا نکرده است. تسری آیین نامه ها و مقررات آموزشی نظام نظری به دوره های علمی- کاربردی که ویژگی های خاص دارد٬ فرهنگ مدرک گرایی در جامعه و تب قبولی در کنکور ونقش نمره در موفقیت های علمی و شایسته سالاری فقط در نظام آموزش نظری و محدود کردندوره های علمی - کاربردی ایران فقط به کاردانی و دوره های کوتاه مدت فنی و حرفه ای٬موجب این عقب ماندگی نسبت به کشورهای پیشرفته است. بدون هیچ تعصبی برای حل همه مشکلات و رفع این موانع راه حل داریم. از ما بپذیرید تا به برکت انقلاب اسلامیایران به آن جامه تحقق بپوشانیم.
منبع : تفاوت رشته های ترمی با پودمانی
سامانه ثبت نام آزمون نظام مهندسی 97
ثبت نام دانشگاه افسری نیروی انتظامی